Al sinds haar eerste introductie, begin 2011, wordt de werkkostenregeling met argusogen bekeken. Dat werkgevers in Nederland zich nogal afwachtend opstelden, in plaats van vol overtuiging over te stappen zoals minister De Jager beoogd had bleek wel uit de teleurstellende cijfers. Na dik twee jaar WKR schatte de Belastingdienst dat pas 20% van de werkgevers was overgestapt op de nieuwe regeling.

Er heerst dus enige angst onder managers, wellicht is hier sprake van kat-uit-de-boom-kijk gedrag. Want je zou denken dat men de oude 29 verschillende regels rondom vergoeden en verstrekken van harte vaarwel wil zeggen, om de nieuwe simpele werkkostenregeling met open armen te ontvangen. De werkkostenregeling beoogt namelijk het vergoeden en verstrekken grondig te versimpelen. Met nog slechts één harde maatregel, een forfaitaire ruimte van 1.5% van de brutoloonsom, lijkt de werkkostenregeling ook een echte versimpeling.

Waarom bestaat die angst om over te stappen dan toch?

De Belastingdienst zou de Belastingdienst niet zijn als de werkkostenregeling niet een lijst aan uitzonderingen kende. Zo werd al snel een lijst met uitzonderingen gepubliceerd van zaken die niet ten laste van de forfaitaire ruimte kwamen. De zogenaamde nihilwaarderingen. Een veelgehoorde kritiek was dat door al deze nihilwaarderingen niet meer duidelijk was wat wél, en wat niet ten laste van de forfaitaire ruimte kwam. En als je niet weet wanneer je budget op is, loop je dus het risico die loodzware eindheffing van 80% te krijgen!

Het zogenaamde noodzakelijkheidscriterium zou een oplossing voor de onoverzichtelijke lijst van nihilwaarderingen kunnen zijn. Het noodzakelijkheidscriterium houdt in dat wanneer een uitgave noodzakelijk mag worden geacht voor het uitoefenen van een functie, deze buiten de forfaitaire ruimte valt. Hoewel dit op het eerste gezicht een prima criterium lijkt, kan je je natuurlijk afvragen wanneer iets wél, en wanneer iets niet noodzakelijk is voor het uitoefenen van de functie. En wie gaat dit controleren? En hoe?

Dit criterium was één van de voorstellen die uit de grote internetconsultatie van begin 2013 kwamen. Blijkbaar breekt de Belastingdienst zich ook nog het hoofd over dit criterium, want vooralsnog blijft het angstvallig stil. We wachten dus met smart totdat de overheid ons van meer informatie voorziet wat betreft de werkkostenregeling 2015.

We houden u op de hoogte!